Merhaba anne,
Yine ben geldim.
Merak etme okuldan çıktımda geldim.
Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama
Ali "Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder" demişti de
Onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen,
Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.
Ben biliyorum artık anne sağım neresi, solum neresi
Ağrıyan yanımın neresi olduğunu
Şimdi iyi biliyorum anne.
Hani geçen geldiğimde
Şuram acıyor işte şuram demiştim de
Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne
Bak şimdi söylüyorum
Şuram işte,
Sol yanım çok acıyor anne.
Hem de her gün acıyor anne her gün.
Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.
Elinden tutup okula getirdi.
Yakası da danteldi.
Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi.
Bende ağladım,
Ağladım hiç de utanmadım.
Öğretmen ne oldu dedi.
Düştüm dizim çok acıyor dedim.
Yalan söyledim anne.
Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.
Bugün bende saçım örülsün istedim.
Babam ördü ama onunki gibi olmadı.
Dantel yaka istedim.
Babam "Ben bilmem ki kızım" dedi.
Bari okula sen götür dedim.
"kızım, iş" dedi.
Bende banane dedim, ağladım.
"kızım, ekmek" dedi babam.
Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.
Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne.
Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.
Zeynep "annem beyazlara renkli çamaşır katmadan yıkıyormuş" dedi.
Babam hepsini birlikte yıkıyor.
Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?
Uff babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.
Üzülmesin diye söylemiyorum ama
Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor.
Biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.
Hava kararıyor, ben gideyim anne.
Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi.
Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.
Kim bozuyor toprağını,
Çiçeklerini kim koparıyor.
İzin verme anne ne olur toprağına el sürdürme.
Eve gidince aklıma geliyor bide bunun için ağlıyorum anne. >>
Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.
Biliyor musun anne her gelişimde aldığım topraklarını
Şu kavanozda biriktirdim.
Üzerine de resmini yapıştırıp başucuma koydum.
Her sabah onu öpüyor kokluyorum.
Kimseye söyleme ama anne
Bazen de konuşuyorum onunla.
Ne yapayım seni çok özlüyorum anne.
Ha unutmadan,
Öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.
Ben babama yazdıracağım.
Öğretmen anlarsa çok kızar ama banane kızarsa kızsın.
Ben seni hiç görmedim ki neyi, nasıl anlatacağım anne.
Senin adın geçince sol yanım acıyor anne.
Hiç bir şey yutamıyorum.
Bazen de dayanamayıp ağlıyorum.
Kağıda da böyle yazamam ya anne.
Ben gidiyorum anne,
Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp.
Mutlaka gel anne,
Sen rüyama gelmeyince sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne. >>
Sol yanım acıyor anne.
İşte tam şurası,
Sol yanım çok acıyor anne.
Seni çok özledim
YALNIZLIK
Yalnızlık boğar beni
Sonbahar yaprakları gibi
savurur atar beni
Basılsa üstüne incitmez canı yaprakların
Onu ürperten yalnızlığı
O yılmadı her sonbaharda dökülmekten
Aksine yeniden doğdu ilkbaharda
Yine de unutuldu ara sokaklarda
Sen unutsan da sevgini
O sana inat doğacak isterse savrulacak
Yağmur sularının üstünde süzülecek
Sana nispet olsun diye
Kırsan da dallarını
Bassan da yaprakların üstüne
İncimeyecek canı ne de olsa hep yalnız
O hatırlayacağın günü hep bekleyecek
Sen hatırlamasan bile
,
YALNIZLIK
Yalnızlık boğar beni
Sonbahar yaprakları gibi
savurur atar beni
Basılsa üstüne incitmez canı yaprakların
Onu ürperten yalnızlığı
O yılmadı her sonbaharda dökülmekten
Aksine yeniden doğdu ilkbaharda
Yine de unutuldu ara sokaklarda
Sen unutsan da sevgini
O sana inat doğacak isterse savrulacak
Yağmur sularının üstünde süzülecek
Sana nispet olsun diye
Kırsan da dallarını
Bassan da yaprakların üstüne
İncimeyecek canı ne de olsa hep yalnız
O hatırlayacağın günü hep bekleyecek
Sen hatırlamasan bile
YALNIZLIK
Yalnızlık boğar beni
Sonbahar yaprakları gibi
savurur atar beni
Basılsa üstüne incitmez canı yaprakların
Onu ürperten yalnızlığı
O yılmadı her sonbaharda dökülmekten
Aksine yeniden doğdu ilkbaharda
Yine de unutuldu ara sokaklarda
Sen unutsan da sevgini
O sana inat doğacak isterse savrulacak
Yağmur sularının üstünde süzülecek
Sana nispet olsun diye
Kırsan da dallarını
Bassan da yaprakların üstüne
İncimeyecek canı ne de olsa hep yalnız
O hatırlayacağın günü hep bekleyecek
Sen hatırlamasan bile
Gönül penceren açık,
Her zaman olduğu gibi,
Bakıyor göremiyorum seni
Perdelerin sımsıkı kapalı.
Biliyorum ordasın,beklemiyorsun beni.
Bakıyorum bir o pencere bir diğeri
Yoksun,yoksun kapattın tümüyle
Tüm perdeleri.
Biliyorum ordasın,beklemiyorsun beni
Bir ışık sızıyor içerden cılızda olsa,
Bu bana yetiyor biliyormusun?
Umut ışığım o benim
O da olmasa nasıl yaşarım ben
O ışıkla besleniyor yüreğim umutla
Bekliyorum perdeleri açmanı,
Açacaksın bir gün,açmalısında,
Yaşayamaz ki insan karanlıkta.
O bir gün yakın olmalı,
Ben,sen umudunu yitirmeden
Yüreğimizi besleyen ışık sönmeden
Ve, tümüyle karanlığa gömülmeden
YALNIZLIK
Yalnızlık boğar beni
Sonbahar yaprakları gibi
savurur atar beni
Basılsa üstüne incitmez canı yaprakların
Onu ürperten yalnızlığı
O yılmadı her sonbaharda dökülmekten
Aksine yeniden doğdu ilkbaharda
Yine de unutuldu ara sokaklarda
Sen unutsan da sevgini
O sana inat doğacak isterse savrulacak
Yağmur sularının üstünde süzülecek
Sana nispet olsun diye
Kırsan da dallarını
Bassan da yaprakların üstüne
İncimeyecek canı ne de olsa hep yalnız
O hatırlayacağın günü hep bekleyecek
Sen hatırlamasan bile
YALNIZLIK
Yalnızlık boğar beni
Sonbahar yaprakları gibi
savurur atar beni
Basılsa üstüne incitmez canı yaprakların
Onu ürperten yalnızlığı
O yılmadı her sonbaharda dökülmekten
Aksine yeniden doğdu ilkbaharda
Yine de unutuldu ara sokaklarda
Sen unutsan da sevgini
O sana inat doğacak isterse savrulacak
Yağmur sularının üstünde süzülecek
Sana nispet olsun diye
Kırsan da dallarını
Bassan da yaprakların üstüne
İncimeyecek canı ne de olsa hep yalnız
O hatırlayacağın günü hep bekleyecek
Sen hatırlamasan bile